چگونگی اجتناب از نویز تصویر یا حذف آن در عکس
سطح آموزش: مقدماتی
تا بحال به مغزتون خطور کرده دلیلی که مشتری عکستون رو نپذیرفته این بوده که نویز زیادی داشته؟ نویز یکی از مشکلات عمده عکاسی محسوب میشه. این مقاله به شما کمک می‌کنه تا چگونگی اجتناب از نویز تصویر یا حذف آن در عکس را یاد بگیرید.
نویز در عکاسی دیجیتال زمانی ظاهر میشه که پیکسلهای جداگانه روی سنسور، اطلاعات ناخواسته تولید می‌کنند. عکس، دانه‌دار یا گِرِینی به نظر می‌رسه، گاهی ممکنه متوجه شوید که هر پیکسل رنگ متفاوتی داره. بطور معمول در پروژه‌های هنری، دانه یا گِرِین مشکل بشمار نمیاد؛ در عکاسی آنالوگ، گرین از عناصر هنری اون درک و محسوب میشه که عکس‌ها رو بطور خاصی جذاب و دلنشین می‌کنه. با این وجود، این عکس‌ها برای مقاصد تجاری قابل استفاده نیست چون نویز، حواس رو پرت می‌کنه. علاوه بر این، مشتری اکثرا نیاز داره که عکس‌ها رو در فرمت بزرگ چاپ کنه، که برای استفاده از عکسی که از لحاظ فنی کامل و بی‌نقص نیست، محدودیت ایجاد می‌کنه.
نویز ایزو (ISO Noise)
مقدار ایزو، حساسیت ماده عکاسی به نور رو نشون می‌ده. هرچه نور کمتری به ماده عکاسی (یا سنسور در عکاسی دیجیتال) برسه، مقدار ایزوی بالاتری باید برای گرفتن عکس تنظیم کرد. بطور معمول، دوربین‌ها می‌تونند با مقدار ایزو بین ۱۰۰ تا ۳۲۰۰ تنظیم بشوند، ولی مدل‌هایی وجود دارند که مقادیر کمتر یا بیشتری رو هم عرضه می‌کنن.
نویز ایزو اغلب در عکسهایی ظاهر میشه که در شرایط نوری ناکافی گرفته شدن. متداول‌ترین نمونه اونها، عکسهای گرفته شده در شب هست. چشم انسان برخلاف سنسور دوربین، ابزار بسیار انعطاف‌پذیری هست، بدین صورت ما معمولا مقدار کمتری رو تنظیم می‌کنیم نسبت به زمانی که لازم هست (بعنوان مثال در هوای ابری یا نور کم).
تصویر با مقادیر متفاوت ایزو، چه مقدار نویز خواهد داشت؟ این، به اندازه پیکسلهای سنسور دوربین شما بستگی داره. پیکسلهای کوچکتر، نور کمتری رو جذب می‌کنند که باعث ایجاد نویز بیشتر میشه. بطور کلی، زمانی که مقدار ایزو زیر ۲۰۰ نگه داشته بشه، در اغلب دوربین‌ها، نویز بسیار ناچیز خواهد بود. با مقادیر بالاتر، تفاوت دوربین‌های کامپکت ساده با دوربین‌های DSLR حرفه‌ای واضح‌تر میشه؛ دوربین‌های DSLR معمولا نرم‌افزار کاهش نویز در خود دارند.
ISO 100 – بدون نویز
ISO 400 – احتمال وجود نویز مشکل‌ساز
ISO 2000 – نویز زیاد
ISO 6400 – نویز بسیار شدید
نویز رنگ در اکسپوژرهای طولانی
نویز رنگ نوع دیگری از نویز هست و می‌تونه زمانی ظاهر شه که از مقادیر پایین ایزو با زمان اکسپوژر طولانی استفاده میشه، بخصوص در زمان بسیار طولانی (چندین دقیقه). سنسور با گذشت زمان گرم میشه و باعث ایجاد پیکسلهای تکی با رنگ‌های متفاوت در نواحی یکدست solid رنگ‌های دیگر میشه.
همانند نویز ISO، مقدار نویز رنگ برای دوربین‌های مختلف متفاوت هست. اگر دارید از دوربین DSLR گران و بسیار با کیفیتی استفاده می‌کنید، نویز معمولا بسیار ناچیز هست.
از آنجا که نویز رنگ در اثر گرم شدن سنسور بوجود میاد، عکسهایی که در ابتدای جلسه عکاسی گرفته میشه کمتر از عکسهای آخر نویز دارند. اگر می‌خواهید در اکسپوژر بالا عکس بگیرید، بهتر هست که خصوصیت کاهش نویز در اکسپوژر طولانی رو فعال کنید.
عکسهایی که در شب گرفته می‌شوند اغلب دارای نویز رنگ هستند.
چگونه از ایجاد نویز دوری کنید؟
کلید اجتناب از نویز، تنظیم مناسب نوردهی هست. راحتترین روش، استفاده از پایینترین مقدار ایزو ممکن بهمراه سریعترین زمان ممکنه (زمان‌های سریعتر از تار شدن عکس جلوگیری می‌کنند). پیشنهاد میشه که از ایزو ۱۰۰ یا ۲۰۰ استفاده کنید، ولی این به قابلیت‌های دوربین شما وابسته هست. البته لازمه که حواستون به تنظیم نوردهی صحیح باشه، و اینکه روزنه دیافراگم و نور رو بر اساس مقدار ایزو تعیین شده و مدت زمان نوردهی تنظیم کنید. اگر تصویر با مقدار ایزو پایین، زیادی تاریک هست، می‌تونید از فلش استفاده کنید (اما این بستگی دارد که از چه چیزی عکاسی می‌کنید و باید با دقت از اون استفاده کنید).
همچنین بهتر هست که با فرمت RAW عکاسی کنید که اطلاعات بیشتری رو دربر داره و گزینه‌های بیشتری رو برای ویرایش بعدی تصاویر فراهم می‌کنه. البته ممکنه برای کاربران عمومی سخت باشه.
آیا بهتره که از امکانات نرم‌افزاری دوربینتون بعنوان مثال شارپ کردن تصویر و تنظیمات خودکار کاهش نویز استفاده کنید؟ اگر مبتدی هستید و در استفاده از نرم‌افزارهای ویرایش تصویر تجربه کافی ندارید، می‌تونید از این امکانات استفاده کنید و ببنید که در همون مورد خاصتون ارزش استفاده داره یا نه. عکاسان حرفه‌ای ترجیح می‌دهند که عکس رو همونطور که هست، بگیرند و فیلترهایی شبیه این رو در مرحله پس از تولید که بروی تنظیماتشون کنترل بیشتری دارند، اعمال کنند.
بعضی از عکس‌ها خوب بنظر می‌رسند مگر زمانی که آن‌ها را در بزرگنمایی ۱۰۰% مشاهده کنید.
چگونه نویز رو از بین ببرید؟
نویز خفیف می‌تونه برداشته شه و یا حداقل با یکی از نرم‌افزارهای ویرایش تصویر کمتر شه. ممکنه بخواهید فیلترهای خاص جهت از بین بردن نویز روی عکستون اعمال کنید یا مناطق خاصی با رنگ یکدست (برای مثال آسمان) رو انتخاب کنید و اون رو کمی تار کنید. محبوب‌ترین نرم‌افزار در این زمینه نرم‌افزار فوتوشاپ هست، ولی گزینه‌های دیگری هم وجود دارند (برای مثال Zoner Photo Studio). در فتوشاپ می‌تونید از فیلتر کاهش نویز استفاده کنید که تصویر رو کمی تار می‌کنه تا نویز رو صاف کنه. این می‌تونه یک مشکل باشه، بنابراین بهتره که فیلتر رو بروی نواحی اعمال کنید که تنها با استفاده از ماسک انتخاب شده‌اند.
با این حال، باید بخاطر داشته باشید که بهترین انتخاب اینه که در هنگام عکاسی، دوربین مناسب‌ترین تنظیمات رو داشته باشه. هر چه تصویر اصلی با کیفیت‌تر باشه، نتیجه بهتری می‌ده و کار کمتری باید انجام بدید. عکسهایی که نویز شدید دارند رو معمولا حتی نمی‌شه ذخیره کرد، چرا که پس از تولید شدید، طبیعی بنظر نمی‌رسه و مشتری به احتمال زیاد تصویر رو تایید نمی‌کنه. لازمه که در ویرایش عکسهای نویزی دقت کنید. اعمال کنتراست یا تشدید رنگ، نویز رو واضح‌تر می‌کنه.
اگر نمی‌تونید یا نمی‌خواهید برای از بین بردن نویز از نرم‌افزار ویرایش عکس استفاده کنید، یک راه حل سریع می‌تونه کوچک کردن عکس باشه. هر چه عکس کوچکتر باشه، عیب‌های فنی کمتر قابل مشاهده هستند. این ترفند همینطور می‌تونه زمانی که عکستون واضح نباشه، کمک کنه. در هر صورت دارید ریسک می‌کنید چون بعضی از مشتری‌ها سایز کوچک عکس رو قبول نمی‌کنند.
دیدگاه خود را مطرح کنید