7 تکنیک ژست گرفتن برای مدل های مبتدی
سطح آموزش: مقدماتی
تمام عکاسان با مدل های حرفه ای کار نمی‌کنند. بسیاری از عکاسان کارشان عکاسی از مردم عادی است و لازم است که آنها در عکس شبیه مدل به نظر برسند. پس زمانی که مدل شما هیچ تجربه ای در ژست گرفتن برای عکاسی و یا کنترل کردن صورت خود روبروی دوربین ندارد، چگونه می توانید به این هدف دست یابید؟ در اینجا به 7 نکته برای اینکه سوژه‌ی عکاسی پرتره شما شبیه مدل های حرفه ای به نظر برسد میپردازیم.
1. به موها فرم بدهید
ما بطور معمول به مو به عنوان بخشی از بدن که بتوانیم آن را کنترل کنیم، فکر نمی‌کنیم، ولی در واقع می‌توانیم این کار را انجام دهیم! اگر مدل شما موهای بلندی دارد، موهای نامرتب اولین چیزی خواهد بود که هرکسی با دیدن عکس متوجه آن میشود. هیچ قانونی در این مورد وجود ندارد که چه چیز بهترین ظاهر را بدست میدهد. هر کسی که موی خود را با روش دیگری استایل دهد، ظاهر متفاوتی خواهد داشت.
حالا فرض کنیم که در یک جلسه مبتدی عکاسی پرتره بدون هنرمند گریم و مو هستید. اولین چیزی که باید به یاد داشته باشید این است که موی نشسته روی شانه‌ها ظاهر بسیار بدی ایجاد خواهد کرد. در صورتی که مو روی شانه ها قرار داده شود، خیلی به هم ریخته به نظر میرسد و باید برای درست کردن آن اقدامی بکنید. 5 حالت مختلف هست که مدل میتواند بروی موهایش اجرا کند.
2. همه مو پشت شانه
3. همه مو در جلوی شانه‌ها
4. همه مو در یک سمت
5. همه مو در سمت دیگر
6. موها بسته
از قرار دادن مو روی شانه‌ها (1#) به هر قیمتی باید اجتناب نمود. تمامی دیگر موقعیت‌های مو ، بسته به مدل و ظاهری که میخواهید بدست بیاورید ، جای خودشان را دارند. دلیل اینکه که مو را در هر دو سمت (4# و 5#) عکاسی کردم این بود که بخش طبیعی موی شخص در یک سمت بهتر از سمت دیگر جلوه خواهد کرد.
بطور کلی، شما قاعدتا میخواهید آن بخشی رو به دوربین باشد که بخش بیشتری از صورت در تصویر را نشان میدهد. برای این آموزش، من از موی بسته استفاده کردم (6#) تا بتوانیم دستورالعمل‌های ژست‌گرفتن را به آسانی و بدون حواس‌پرتی ببینیم. خیلی از خانم‌ها از مدل موی دم اسبی در زمان استراحت روزانه خود استفاده میکنند، اما در واقع این استایل در پرتره‌ها و عکس‌های پرسنلی، از آنجاییکه که نمای واضحی از صورت مدل را دارید، ظاهر خیلی جالبی ایجاد میکند.
2. چانه (یا گوش‌ها) را جلو بکشید
وقتی کسی در حالت عادی ایستاده راحت قرار دارد، یا اینکه شق و رق ایستاده تا ژست زیبایی را ایجاد کند، مقدار اندکی اضافی در زیر چانه وجود دارد. مهم نیست چقدر لاغر هستید، با این حالت مواجه میشوید. در صورتی که به اشخاص بگویید چانه را جلو بیاورند که چیز مشخصی هم برای انجام دادن است، آنها چانه ی خود را به سمت شما میگیرند، و این کار صورتشان را بالا می‌آورد و به این ترتیب کار شما با عکاسی سوراخ بینی آنها تمام میشود. (که اصلا جذاب نیست) در عوض به مدل خود بگویید که گوش‌هایش را جلو بیاورد.
این تصویر نشان‌دهنده ی قبل و بعد این است که به مدل میگویید گوش‌هایش را جلو بیاورد.
همان قبل و بعد را از کنار در اینجا میتوانید ببینید. بعضی اوقات من به این حالت میگویم “لاکپشتی”، چون مثل حالتی هست که لاکپشت میخواهد از لاک خود بیرون بیاید. کمی غیرطبیعی و ناراحت کننده است، اما ارزش نتیجه‌اش را دارد.
تکنیکی مشابه از یک سوژه مذکر که خیلی متناسب و ورزشکار بود اجرا شد، اما میبینید حالت ایستاده طبیعی ما خیلی خوش عکس نیست.
3. بازو را بالا ببرید
وقتی اشخاص در حالت طبیعی می ایستند، کار دیگری که در حالت ایستاده انجام میدهند این است که بازوانشان را در طرفین صاف میکنند. این مساله چند مشکل را موجب میشود. اول اینکه، ظاهر آنها در عکس زشت و ناراحت کننده میشود. ثانیا، بازوان در خلاف جهت بدن وارد میشوند. این وضعیت بازو را فشرده میکند و آنرا بزرگتر از حالت واقعی نشان میدهد.
میتوانید از آنها بخواهید تا بازوی خود را یک یا دو اینچ بالا بیاورند، تا حالت شناور داشته باشد و فشرده نشود. بطور جایگزین میتوانید ژست دستشان را طوری درست کنید تا بازو در موقعیت متفاوتی مثل حالت گذاشتن دست روی ماهیچه ران قرار گیرد. در تصویر بالا، خط قرمز، سایز بازو در حالت ایستاده بدون ژست است. دقیقا خط قرمز مشابه بروی تصویر دوم قرار داده شده، و میتوانید ببینید چقدر بازو کوچکتر میشود وقتی که در خلاف جهت بدن فشرده نمیشود.
4. فضای بصری دور کمر را حفظ کنید
همه دوست دارند لاغر به نظر برسند. یکی از کارهایی که میتوانید انجام دهید تا سوژه را لاغرتر نشان دهید، قرار دادن آنها در حالت طبیعی دست به کمر است. منظور این هست که بطور بصری بخش لاغر بدن را ایزوله کنیم تا همانطوری که لاغر هستند به نظر برسند. من از مدل خواستم تا دستانش را بروی ماهیچه ران قرار دهد. در تصویر اول هیچ ژستی را نمایش نمیدهد. بین بازوی عقب و بدن هیچ فضایی وجود ندارد، پس بطور بصری بخش میانی او را کشیده میکند. از مدل بخواهید بازوی خود را کمی جلوتر بیاورد، با این کار میتوانید فضای ایجاد شده را ببینید و بدین ترتیب بصورت بصری حجم اضافی دور کمر ایجاد نمیشود.
خط قرمز ، پهنای بصری سوژه از تصویر اول را نشان میدهد. این خط در عکس دوم هم قرار داده شده تا ببینید در واقع بازو چقدر به پهنا اضافه میکند. این قانون تنها به بازوها اعمال نمیشود. هر چیزی که در پس‌زمینه سوژه شما باشد، و باعث شود آن سوژه بزرگتر دیده شود، میتواند توهین کننده باشد. بعنوان چند مثال میتوان به دیگر اشخاص، تنه‌های درخت یا تیر چراغ برق روشنایی اشاره کرد.
5. شانه‌ها را بچرخانید
این نکته ی خیلی ساده، اما مهم است. در صورتی که سوژه شما مستقیما به دوربین خیره شود، بزرگتر به نظر میرسد. این کار در زمان عکاسی از یک بازیکن فوتبال یا مدیرعامل شرکت بزرگ خوب است، اما برای عکاسی زیبایی یا پرتره خوب نیست. با چرخاندن سوژه، مشخصات باریکتری از خود را به دوربین نشان میدهند و بدین صورت لاغرتر به نظر میرسند.
خط قرمز پهنای کامل مدل را در زمانی که صاف و روبجلو ایستاده نشان میدهد. کمی چرخیدن به طرفین، ظاهری را برای عکس ایجاد میکند که گویی هنوز رو به دوربین است، اما با مشخصات باریک تر.
6. سفیدیهای چشم را نشان ندهید
وقتی که نگاهی به دوردست یا ظاهری رویایی میخواهید، و مشخص میکنید که سوژه خارج از دوربین را نگاه کند، از آنها نخواهید به هر جای دیگری نگاه کنند. یک شی در پشت خود مشخص کنید تا بروی آن فوکوس کنند تا بتوانید افق چشم آنها را کنترل کنید.
در اولین عکس، از مدل خواستم که به در کناری ما نگاه کند. میتوانید در این عکس اکثر بخش سفید چشم او را ببینید که این مورد بدی است. شما میخواهید عنبیه چشم دیده شود، که بخش رنگی آن است. از مدل خواستم به پنجره کنار در نگاه کند. این تغییر در افق نگاه، چشمان او را به صحنه برمیگرداند و از بخش سفید خلاص میشویم، و بدین ترتیب پرتره جذاب‌تری ایجاد میشود.
7. اجازه ندهید بینی از محیط صورت رد شود
این یکی کمی پیچیده تر است، اما هنوز مهم است. وقتی نمیخواهید سوژه مستقیم به دوربین باشد، آنها را در یک جهتی میچرخانید. با فرض اینکه شما فقط یک سمت از صورت را میخواهید و مشخصات کاملی نمیخواهید، حالت مناسب چرخش یک چهارم با هر دو چشم در قاب خواهد بود. در صورتی که خط تجسمی در اطراف آن سمت از صورت بکشید، این خط، خطی است که بینی نباید از آن بگذرد.
در صورتی که خیلی بچرخد، و دماغ از این خط کناری عبور کند، منحنی طبیعی صورت را از بین میبرد. این کار افکت پینوکیو را ایجاد میکند و طول دماغ آنها بزرگتر میشود. میتوانید از آنها بخواهید اندکی به سمت شما بچرخند تا اندکی فضا بین انتهای دماغ و کناره ی صورت ببینید و بدین صورت از این مساله اجتناب کنید. مسلما نمیخواهید با گذر از این خط باعث شوید مدل شما طوری به نظر برسد که گویی ویژگی های نامناسبی روی صورت دارد.
جمع بندی
چک لیست زیر را میتوانید برای جلسه بعدی عکاسی بکار بگیرید.
- مو در پشت یک شانه و در جلوی شانه دیگر قرار دارد
- چانه جلو آمده تا خط آرواره محکمی ایجاد کند
- بازو از بدن فاصله گرفته
- دور کمر هیچ اضافات بصری وجود ندارد
- شانه‌ها چرخیده اند
- عنبیه چشم غالب بر بخش های سفید دیده میشود
- بینی خط صورت را رد نمیکند
شما چه کاری انجام داده‌اید که بقیه احساس کنند مثل مدل هستند؟ حتما کاری که با کمک این نکات توانستید انجام دهید را با من در میان بگذارید و در بخش زیر در نظرات به اشتراک بگذارید.
دیدگاه خود را مطرح کنید